Ochrona atmosfery

Ochrona atmosfery

O publikacji

O publikacji


Autor:
Marian Jeż

Wyd.: 2009

 

Tematem tej książki jest ochrona atmosfery jako jedna z technologii ochrony środowiska. Atmosfera to chyba najważniejszy składnik środowiska ludzi oraz współżyjących z nimi zwierząt i roślin – wystarczy zauważyć, że tlen jest ważniejszy od pokarmu. W pierwszym rozdziale opisano właściwości fizyczne atmosfery.

Następne dwa rozdziały traktują o źródłach zanieczyszczeń atmosfery oraz charakteryzują poszczególne substancje toksyczne. W rozdziale czwartym opisano lokalne i regionalne efekty zanieczyszczenia powietrza, a w piątym – efekty globalne. Są to głównie zjawiska smogu, kwaśnych deszczy, degradacji ochronnej warstwy ozonowej oraz ocieplania się klimatu.

Sporo uwagi poświęcono niekorzystnym efektom ruchu lotniczego, który jest możliwy dzięki istnieniu atmosfery i szybko się rozwija, wywołując znaczne zanieczyszczenia powietrza w rejonach lotnisk oraz w górnej troposferze.

 W następnym rozdziale podano wybrane metody monitoringu jakości powietrza: obliczeniowe i pomiarowe.Ewentualne negatywne wyniki monitoringu skłaniają do zastosowania technologii korekcyjnych w dziedzinach: transportu, energetyki, przemysłu oraz gospodarki komunalnej. Końcowy rozdział to kompendium europejskich dyrektyw i krajowych norm ochrony jakości powietrza.

Podręcznik „Ochrona atmosfery” powstał dzięki wykładom prowadzonym w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie i ma służyć, w pierwszym rzędzie, jej studentom. Wiedza w nim zawarta wynika z ponad 40 lat pracy w zapleczu naukowo-badawczym branż: lotniczej i silnikowej, uzupełnianej przez wyniki najnowszych badań oraz tendencje rozwojowe demonstrowane na konferencjach i seminariach naukowych, w periodykach i publikacjach oraz – coraz wyraźniej – na specjalistycznych, wyłącznie aktualizowanych, witrynach internetowych.

Autor starał się przyswoić polskim studentom możliwie dużo wiedzy uzyskiwanej w Programach Ramowych Unii Europejskiej jako wyniki projektów o dużych budżetach, realizowanych przez najbardziej wiarygodnych naukowców. Było to możliwe dzięki udziałowi w sieciach naukowych (jak AERONET III – Aircraft Emissions and Reduction Technologies czy Air Transport Net), pracy w Instytucie Zrównoważonego Rozwoju – Joint Research Centre, w Komitecie Programowym AEROSPACE Departamentu Badań Komisji Europejskiej oraz w ramach kontraktu EUROCONTROL (instytucja nadzorująca europejski ruch lotniczy) na obliczenia zanieczyszczeń wytwarzanych przez warszawskie lotnisko F. Chopina

 Współpraca europejska pozwala na wymianę wyników badań uzyskiwanych w konsorcjach naukowych, często za pośrednictwem Intranetu z ograniczonym dostępem. Niektóre ilustracje oraz wiele z licznych danych numerycznych są podane na odpowiedzialność Autora. Zamiar niekomercyjnego upowszechniania wiedzy nie był nigdy negowany przez jej wytwórców, tak jak leksykony Larousse’a rozsiewają wcześniej zdobyte umiejętności „á tout vent – na wszystkie wiatry”. Wypada tu podziękować europejskim uczonym oraz instytucjom, takim jak EURAB (European Research Advisory Board), które postulowały ogólną dostępność wyników badań sfinansowanych przez europejskiego podatnika.