Mamy przyjemność przedstawić Państwu niezwykły projekt, który został wykonany przez studenta IV semestru Architektury Pana Dominika Bartnika. Projekt został zrealizowany w ramach przedmiotu „Modernizacja obiektów architektonicznych”, prowadzonego przez dr. inż. arch. Janusza Marchwińskiego, prof. WSEiZ. Studenci mieli możliwość zgłębiania zasad renowacji oraz przekształcania już istniejących budynków. Celem tego projektu było nie tylko zachowanie oryginalnego charakteru obiektu, ale także dostosowanie go do współczesnych standardów i potrzeb użytkowników.
Projekt Fenolowni przy ulicy Kasprzaka w Warszawie, realizowany w ramach przedmiotu „Modernizacja obiektów architektonicznych”, skupia się głównie na renowacji i rozbudowie obiektu, który powstał w latach 1886-1888. Celem projektu jest dopasowanie Fenolowni do nowych potrzeb i funkcji, zwłaszcza związanych z biurowymi wymogami pracowników PGNiG.
Jednym z głównych wyzwań projektowych była konieczność uwzględnienia niekorzystnego usytuowania Fenolowni względem kierunków świata. Aby poradzić sobie z tym problemem, zdecydowano się na zastosowanie ściany kurtynowej na elewacji północnej obiektu. Zastosowane stalowe panele na tej elewacji redukują ilość światła docierającego do wnętrza, co jest korzystne z punktu widzenia potrzeb biurowych. Natomiast, w celu doświetlenia słabo oświetlonych części budynku, zaprojektowano dach w formie jednospadowej, ułożony spadkami na przemian z umieszczonymi na bokach świetlikami. Ten zabieg pozwala na efektywne wprowadzenie naturalnego światła do pomieszczeń, które wcześniej cierpiały na brak odpowiedniego oświetlenia.
Projekt Fenolowni obejmuje nie tylko modernizację samego budynku, ale także wnętrza i plan zagospodarowania przestrzeni wokół. Oznacza to, że projekt uwzględnia zarówno estetykę i funkcjonalność wnętrz, jak i odpowiednie zaprojektowanie otoczenia Fenolowni.
Całość opracowania projektu skupia się na zaspokojeniu potrzeb pracowników PGNiG poprzez dostosowanie obiektu do wymogów biurowych. W rezultacie, Fenolownia staje się nowoczesnym i efektywnym miejscem pracy, zachowując jednocześnie swój historyczny charakter dzięki renowacji i odbudowie zgodnej z zasadami zachowania dziedzictwa architektonicznego. – Dominik Bartnik
